mijn reisverhalen
deel i
Niet de bestemming, maar wie je onderweg wordt
Onderweg ontdekte ik dat het niet gaat om de stad op de kaart, maar om de lagen die ik onderweg van mezelf afpelde. Elke nieuwe plek gaf me meer inzicht in wie ik was en wie ik kon worden, en liet me zien hoeveel er nog te ontdekken viel.
20. Aan de knoppen
De laatste jaren ben ik mijn leven langzaam maar zeker gaan bijstellen. Alsof ik aan de knoppen zit van mijn eigen systeem. Niet rigoureus, niet alles tegelijk — maar beetje bij beetje. Als ik ergens last van heb, als iets knelt of schuurt, dan kijk ik ernaar. En dan...
19. Tussen confetti en keuzes
Ondanks de terugreis uit Londen, die niet bepaald vlekkeloos was verlopen, leek het me leuk om nog eens een dagje weg te gaan. Ik had de smaak weer te pakken. Inmiddels was ik al in Zürich, Bern en Genève geweest, en omdat ik Zwitserland een schitterend land vind,...
18. Heen en weer, maar niet zonder gedoe
Het leek me leuk om eens op één dag op en neer te gaan — met het vliegtuig. Gewoon, voor de ervaring. Londen leek me daar perfect voor: relatief dichtbij, goed bereikbaar en altijd levendig. Ik zou ’s ochtends aankomen en begin van de avond weer terugvliegen. Van...
17. Tussen vuurwerk en vrijheid
Met mijn toenmalige vriendin leek het ons leuk om eens oud en nieuw in een ander land te vieren. Het was tijdens corona – veel landen waren lastig – maar Denemarken ging er wat soepeler mee om. Twee dagen voor oudejaarsdag kwamen we aan in Kopenhagen. De stad heeft...
16. Cappuccino, s’il vous plaît
Ik wilde alle landen van Europa zien, dus ook de kleinste moesten aan de beurt komen. Liechtenstein had ik al bezocht. Nu was Monaco aan de beurt. Ik besloot in Nice te overnachten en vanuit daar een dagje naar het ministaatje aan de Middellandse Zee te maken. Twee...
15. Over de grens, onder de radar
Nog geen week later — net bijgekomen van de trappen in Luik — besloot ik opnieuw op pad te gaan. Deze keer met de trein naar Duitsland. Münster stond nog op mijn lijstje, en online had ik er een paar mooie foto’s van gezien. Ik wist dat je officieel alleen met een...
14. Trap naar boven, spiegel naar binnen
Omdat vliegen tijdens de lockdown lastig was, besloot ik met de trein naar België te gaan. Via Maastricht kwam ik terecht in Luik. Ik had gelezen over een trap die tot de top tien van de meest bijzondere trappen ter wereld behoort. Die wilde ik weleens beklimmen. En...
13. Wat overblijft als alles stilstaat
Tijdens de coronaperiode reisde ik — tegen de stroom in — tóch naar buiten. Niet massaal, niet ver, maar wel bewust. Ik bezocht vijf steden die normaal gesproken bruisen van het leven, maar waar nu een ongekende stilte hing: Reykjavík, Wenen, Praag, Genève en Bern....
12. Wie rechtdoor gaat, komt vanzelf hoger
Eindelijk kon het hoge woord eruit. Na zeven jaar ploeteren, twijfelen, uitstellen en weer doorgaan, was het zover: ik studeerde af. HBO Maatschappelijk Werk en Dienstverlening, check. Certificaat GGZ-agoog, dubbelcheck. Geen vlag uit het raam, geen overdreven euforie...
11. Alleen langs muren vol verhalen
De afgelopen drie reizen — Stockholm, Helsinki en Oslo — maakte ik samen met iemand. Deze keer was ik weer alleen. Acht uur lang zat ik in de trein naar Berlijn. Ik vermaak me meestal prima onderweg: een film op m’n scherm, wat lekkers erbij, en af en toe naar buiten...
10. Fin ik leuk, Oslo wat minder
Het is inmiddels een vanzelfsprekendheid geworden: ieder jaar plannen mijn beste vriend en ik een reisje samen. In het verleden gingen we onder andere al naar Salou, Londen en Riga. Deze keer stond Helsinki op de planning — de hoofdstad van Finland. We delen niet...
9. Ongemak tussen vier muren
Ik weet niet wat het is, maar de Scandinavische landen hebben mij altijd getrokken. Misschien kwam het door de beelden van ruige natuur, uitgestrekte meren en bergen die zich leken uit te strekken tot aan de hemel. Alles daar leek zo puur, zo stil, zo krachtig. In elk...
					










