mijn reisverhalen

deel i

Niet de bestemming, maar wie je onderweg wordt

Onderweg ontdekte ik dat het niet gaat om de stad op de kaart, maar om de lagen die ik onderweg van mezelf afpelde. Elke nieuwe plek gaf me meer inzicht in wie ik was en wie ik kon worden, en liet me zien hoeveel er nog te ontdekken viel.

45. De stempel en de grens

‘En jij wilt met een stempel van Armenië morgen naar Azerbeidzjan vliegen?’ De gids keek me aan alsof ik had voorgesteld in zwembroek de Himalaya te beklimmen. Ik knikte nietsvermoedend. ‘Haha,’ schaterde hij, ‘dan doen ze moeilijk hoor. Misschien word je wel...
20. Aan de knoppen

20. Aan de knoppen

De laatste jaren ben ik mijn leven langzaam maar zeker gaan bijstellen. Alsof ik aan de knoppen zit van mijn eigen systeem. Niet rigoureus, niet alles tegelijk — maar beetje bij beetje. Als ik ergens last van heb, als iets knelt of schuurt, dan kijk ik ernaar. En dan...

Lees meer
19. Tussen confetti en keuzes

19. Tussen confetti en keuzes

Ondanks de terugreis uit Londen, die niet bepaald vlekkeloos was verlopen, leek het me leuk om nog eens een dagje weg te gaan. Ik had de smaak weer te pakken. Inmiddels was ik al in Zürich, Bern en Genève geweest, en omdat ik Zwitserland een schitterend land vind,...

Lees meer
17. Tussen vuurwerk en vrijheid

17. Tussen vuurwerk en vrijheid

Met mijn toenmalige vriendin leek het ons leuk om eens oud en nieuw in een ander land te vieren. Het was tijdens corona – veel landen waren lastig – maar Denemarken ging er wat soepeler mee om. Twee dagen voor oudejaarsdag kwamen we aan in Kopenhagen. De stad heeft...

Lees meer
16. Cappuccino, s’il vous plaît

16. Cappuccino, s’il vous plaît

Ik wilde alle landen van Europa zien, dus ook de kleinste moesten aan de beurt komen. Liechtenstein had ik al bezocht. Nu was Monaco aan de beurt. Ik besloot in Nice te overnachten en vanuit daar een dagje naar het ministaatje aan de Middellandse Zee te maken. Twee...

Lees meer
15. Over de grens, onder de radar

15. Over de grens, onder de radar

Nog geen week later — net bijgekomen van de trappen in Luik — besloot ik opnieuw op pad te gaan. Deze keer met de trein naar Duitsland. Münster stond nog op mijn lijstje, en online had ik er een paar mooie foto’s van gezien. Ik wist dat je officieel alleen met een...

Lees meer
13. Wat overblijft als alles stilstaat

13. Wat overblijft als alles stilstaat

Tijdens de coronaperiode reisde ik — tegen de stroom in — tóch naar buiten. Niet massaal, niet ver, maar wel bewust. Ik bezocht vijf steden die normaal gesproken bruisen van het leven, maar waar nu een ongekende stilte hing: Reykjavík, Wenen, Praag, Genève en Bern....

Lees meer
11. Alleen langs muren vol verhalen

11. Alleen langs muren vol verhalen

De afgelopen drie reizen — Stockholm, Helsinki en Oslo — maakte ik samen met iemand. Deze keer was ik weer alleen. Acht uur lang zat ik in de trein naar Berlijn. Ik vermaak me meestal prima onderweg: een film op m’n scherm, wat lekkers erbij, en af en toe naar buiten...

Lees meer
10. Fin ik leuk, Oslo wat minder

10. Fin ik leuk, Oslo wat minder

Het is inmiddels een vanzelfsprekendheid geworden: ieder jaar plannen mijn beste vriend en ik een reisje samen. In het verleden gingen we onder andere al naar Salou, Londen en Riga. Deze keer stond Helsinki op de planning — de hoofdstad van Finland. We delen niet...

Lees meer
9. Ongemak tussen vier muren

9. Ongemak tussen vier muren

Ik weet niet wat het is, maar de Scandinavische landen hebben mij altijd getrokken. Misschien kwam het door de beelden van ruige natuur, uitgestrekte meren en bergen die zich leken uit te strekken tot aan de hemel. Alles daar leek zo puur, zo stil, zo krachtig. In elk...

Lees meer