54. De minuut die alles veranderde

54. De minuut die alles veranderde

Geachte edelachtbare, Ik ben inmiddels 35 jaar oud en heb sinds het begin van dit jaar voor het eerst een eigen auto. Daarvoor reed ik weleens in de auto van mijn ouders of vrienden, maar dat was sporadisch. Ik heb een leaseauto en gebruik deze alleen voor mijn werk...
53. Even niet onderweg

53. Even niet onderweg

Voor het eerst in lange tijd ga ik een maand niet op reis. Het klinkt bijna vreemd om dat zo op te schrijven, alsof niet reizen een bewuste keuze is, terwijl het eigenlijk vanzelf zou moeten gaan. Maar ik merk dat ik moet bijkomen. Mijn energie is op, en ik wil mezelf...
52. Rust in beweging

52. Rust in beweging

Inmiddels sport ik gemiddeld vijf dagen per week. Het heeft jaren geduurd om dat punt te bereiken en het écht in mijn structuur te krijgen. Vroeger had ik weleens geen zin, of een bijzonder overtuigend excuus om niet te gaan. Inmiddels zit het zó in mijn systeem dat...
51. Later dan gepland, eerder dan verwacht

51. Later dan gepland, eerder dan verwacht

Eindelijk zat mijn reeks nachtdiensten erop. Ik was moe, maar opgelucht. Nog één dag, dan vloog ik naar Spanje. Málaga was de bestemming. Het plan was simpel: een paar uurtjes slapen, vroeg opstaan, tas mee, vliegtuig in. Met het raampje open en muziek aan reed ik...
50. Thuis in mezelf

50. Thuis in mezelf

Vroeger voelde ik na een paar dagen reizen al een knoop in mijn buik: heimwee, een verlangen naar iets vertrouwds. Maar ergens onderweg is dat veranderd. Niet omdat de wereld anders werd, maar omdat ik mezelf ben gaan dragen als thuis. Ik zeg vaak: als ik mijn huis –...
49. Wat mijn hoofd gelooft

49. Wat mijn hoofd gelooft

Zoals wel vaker begon ik deze reis vermoeid. Het zat gewoon even in me. Te weinig ontspanning, misschien te veel gewerkt. Die vermoeidheid herken ik inmiddels – ik weet hoe ik ermee om moet gaan. Het is geen onbekende vijand. Maar soms brengt het ook iets anders mee....