door Lennart van der Veldt | 1 augustus 2025 | Deel I
‘En jij wilt met een stempel van Armenië morgen naar Azerbeidzjan vliegen?’ De gids keek me aan alsof ik had voorgesteld in zwembroek de Himalaya te beklimmen. Ik knikte nietsvermoedend. ‘Haha,’ schaterde hij, ‘dan doen ze moeilijk hoor. Misschien word je wel...
door Lennart van der Veldt | 1 augustus 2025 | Deel I
Valletta in december voelde als een warme jas in de regen. Ik was er met een goede vriendin, een paar dagen weg van alles, en dat was precies wat ik nodig had. De stad was prachtig versierd: lichtjes in kronkelende steegjes, kerstbomen op de pleinen, muziek uit kleine...
door Lennart van der Veldt | 1 augustus 2025 | Deel I
Er zijn van die reizen die je altijd bijblijven. Niet door grote gebeurtenissen, maar door een opeenstapeling van kleine momenten die, samen, iets groots zeggen. Zo ook mijn reis door Albanië, Kosovo en Noord-Macedonië. Drie landen, drie dagen, drie keer een ander...
door Lennart van der Veldt | 1 augustus 2025 | Deel I
Ik weet het allemaal wel. Dat je in het nu moet leven. Niet te veel hangen in het verleden, niet te ver vooruit denken. Maar tussen weten en doen zit soms een wereld van verschil. Ik probeer het wel — steeds vaker zelfs — maar het lukt me nog niet altijd. Neem het...
door Lennart van der Veldt | 1 augustus 2025 | Deel I
Sommige reizen blijven je bij door wat je ziet. Andere door wat je voelt. Litouwen was er voor mij één van allebei. Ik vloog voor een paar dagen naar Vilnius, de hoofdstad — een stad die tegelijkertijd oud en jong aanvoelt. Barokke kerken, geplaveide straatjes,...
door Lennart van der Veldt | 1 augustus 2025 | Deel I
Sommige landen voelen als een bijzin in een atlas. Je komt ze tegen, maar loopt er net zo makkelijk aan voorbij. Moldavië was voor mij zo’n land. Niet per se een droombestemming, wel een openstaand vakje op mijn lijstje. En omdat ik álle landen van Europa wil zien,...
