Er zijn genoeg verhalen die ik nog kan vertellen over mijn reisjes. Sommigen hebben de hoofdstukken niet gehaald, maar verdienen toch een eervolle vermelding. Zo versliep ik me bijna voor een vroege vlucht in Vilnius, viel het raam van mijn hotelkamer in New York...

De Plitvicemeren. Ik was al vaak in Kroatië geweest, maar dit natuurpark had ik nog nooit met eigen ogen gezien. In alle vroegte verzamelden we in de haven van Split. De lucht was nog koel en stil, de zon kroop langzaam boven de zee uit. Vanuit de haven vertrokken we...

De derde keer Praag. Een stad waar ik nooit genoeg van krijg en persoonlijk een van de mooiste steden van Europa vind. Ik ben een paar jaar geleden naar Praag geweest, maar dat was tijdens corona. Ik heb de echte sfeer niet kunnen proeven, dus had me toen al...

Er zijn momenten waarop ik terugdenk aan de kinderlijke verwondering die ooit zo vanzelfsprekend was. Alles was nieuw, alles had glans. De eerste keer dat ik zonder zijwieltjes over straat reed. De smaak van een broodbeleg dat ik nog nooit had geproefd. Het...

Ik heb al een paar jaar het plan om Nederland achter me te laten en te emigreren naar een ander land. Het voelt soms alsof ik hier alles wel zo’n beetje heb gedaan en toe ben aan een nieuw avontuur. In de afgelopen jaren heb ik veel vrijheden voor mezelf ingebouwd. Ik...

Geachte edelachtbare, Ik ben inmiddels 35 jaar oud en heb sinds het begin van dit jaar voor het eerst een eigen auto. Daarvoor reed ik weleens in de auto van mijn ouders of vrienden, maar dat was sporadisch. Ik heb een leaseauto en gebruik deze alleen voor mijn werk...

Voor het eerst in lange tijd ga ik een maand niet op reis. Het klinkt bijna vreemd om dat zo op te schrijven, alsof niet reizen een bewuste keuze is, terwijl het eigenlijk vanzelf zou moeten gaan. Maar ik merk dat ik moet bijkomen. Mijn energie is op, en ik wil mezelf...

Inmiddels sport ik gemiddeld vijf dagen per week. Het heeft jaren geduurd om dat punt te bereiken en het écht in mijn structuur te krijgen. Vroeger had ik weleens geen zin, of een bijzonder overtuigend excuus om niet te gaan. Inmiddels zit het zó in mijn systeem dat...

Eindelijk zat mijn reeks nachtdiensten erop. Ik was moe, maar opgelucht. Nog één dag, dan vloog ik naar Spanje. Málaga was de bestemming. Het plan was simpel: een paar uurtjes slapen, vroeg opstaan, tas mee, vliegtuig in. Met het raampje open en muziek aan reed ik...

Vroeger voelde ik na een paar dagen reizen al een knoop in mijn buik: heimwee, een verlangen naar iets vertrouwds. Maar ergens onderweg is dat veranderd. Niet omdat de wereld anders werd, maar omdat ik mezelf ben gaan dragen als thuis. Ik zeg vaak: als ik mijn huis –...

Zoals wel vaker begon ik deze reis vermoeid. Het zat gewoon even in me. Te weinig ontspanning, misschien te veel gewerkt. Die vermoeidheid herken ik inmiddels – ik weet hoe ik ermee om moet gaan. Het is geen onbekende vijand. Maar soms brengt het ook iets anders mee....

Een jaar eerder had ik deze reis al vastgelegd met mijn goede vriend, met wie ik elk jaar een avontuur beleef. Dit keer geen Europese stad, maar New York. De stad die nooit slaapt, The Big Apple – een droom die eindelijk werkelijkheid zou worden. Jarenlang stond ze...