mijn reisverhalen

een persoonlijke reis door de wereld en mijzelf

DEEL I

Niet de bestemming, maar wie je onderweg wordt

Onderweg ontdekte ik dat het niet gaat om de stad op de kaart, maar om de lagen die ik onderweg van mezelf afpelde. Elke nieuwe plek gaf me meer inzicht in wie ik was en wie ik kon worden, en liet me zien hoeveel er nog te ontdekken viel.

DEEL II

Verder reizen, dieper leven

Met elke reis durfde ik dieper te duiken in mijn gedachten en gevoelens, alsof de wereld me uitnodigde om niet alleen verder, maar ook intensiever te leven. Het ging niet langer om afvinken van lanen, maar om het vinden van betekenis in momenten.

DEEL III

Leven op nieuwe grond

Ik fantaseer over een plek waar ik niet alleen reiziger ben, maar bewoner word, waar elke dag eens kans is mezelf opnieuw uit te vinden. In gedachten proef ik alvast de vrijheid van een leven dat nog moet beginnen, op grond die straks misschien wel als thuis voelt.

nieuwste verhalen

60. De brug tussen werelden

Tussen mijn diensten door ontdekte ik dat ik vier dagen vrij had. Precies genoeg om er even tussenuit te gaan. De herfst had Nederland inmiddels stevig in haar greep: regen, wind, grauwheid. Nog één keer de zon opzoeken, althans dat dacht ik. Porto leek me daar...

59. Kleine chaos, grote glimlach

Er zijn genoeg verhalen die ik nog kan vertellen over mijn reisjes. Sommigen hebben de hoofdstukken niet gehaald, maar verdienen toch een eervolle vermelding. Zo versliep ik me bijna voor een vroege vlucht in Vilnius, viel het raam van mijn hotelkamer in New York...

58. Waar het water mij leerde stilstaan

De Plitvicemeren. Ik was al vaak in Kroatië geweest, maar dit natuurpark had ik nog nooit met eigen ogen gezien. In alle vroegte verzamelden we in de haven van Split. De lucht was nog koel en stil, de zon kroop langzaam boven de zee uit. Vanuit de haven vertrokken we...

57. Waar ik opnieuw begon te leven

De derde keer Praag. Een stad waar ik nooit genoeg van krijg en persoonlijk een van de mooiste steden van Europa vind. Ik ben een paar jaar geleden naar Praag geweest, maar dat was tijdens corona. Ik heb de echte sfeer niet kunnen proeven, dus had me toen al...

56. De herontdekte verwondering

Er zijn momenten waarop ik terugdenk aan de kinderlijke verwondering die ooit zo vanzelfsprekend was. Alles was nieuw, alles had glans. De eerste keer dat ik zonder zijwieltjes over straat reed. De smaak van een broodbeleg dat ik nog nooit had geproefd. Het...

55. Tussen afscheid en vertrek

Ik heb al een paar jaar het plan om Nederland achter me te laten en te emigreren naar een ander land. Het voelt soms alsof ik hier alles wel zo’n beetje heb gedaan en toe ben aan een nieuw avontuur. In de afgelopen jaren heb ik veel vrijheden voor mezelf ingebouwd. Ik...

54. De minuut die alles veranderde

Geachte edelachtbare, Ik ben inmiddels 35 jaar oud en heb sinds het begin van dit jaar voor het eerst een eigen auto. Daarvoor reed ik weleens in de auto van mijn ouders of vrienden, maar dat was sporadisch. Ik heb een leaseauto en gebruik deze alleen voor mijn werk...

53. Even niet onderweg

Voor het eerst in lange tijd ga ik een maand niet op reis. Het klinkt bijna vreemd om dat zo op te schrijven, alsof niet reizen een bewuste keuze is, terwijl het eigenlijk vanzelf zou moeten gaan. Maar ik merk dat ik moet bijkomen. Mijn energie is op, en ik wil mezelf...

Laatst ingesproken verhalen

“Er is een dag dat morgen niet meer komt. Dus…
is het one day, or day one?”