Mijn website is bijna klaar. De hoofdstukken lopen synchroon met mijn reizen en inmiddels heb ik drie verhalen ingesproken om op YouTube te plaatsen. Over twee weken ga ik alles officieel lanceren en deel ik dit project met mijn vrienden en omgeving. Ik neem deze laatste twee weken om de puntjes op de i te zetten. Nog twee weken. Spannend.

Tot nu toe waren er maar een paar mensen die wisten van dit project. Ondanks de positieve reacties vind ik het spannend: hoe zullen mensen reageren? Wat zullen ze van mijn verhalen vinden? Misschien klink ik helemaal niet goed als ik mijn teksten inspreek. Misschien denken mensen wel: wie denkt hij dat hij is? Soms voel ik er letterlijk een knoop van in mijn maag. Is dit het allemaal wel waard?

Ik weet dat dit gezonde vragen zijn. Kwetsbaarheid hoort erbij als je iets echts deelt. En toch… juist dát maakt dit project waardevol. Het geeft me energie. Het feit dat ik dit maandenlang in stilte heb opgebouwd en nu met de wereld ga delen, voelt als een stap waar ik trots op mag zijn. Straks kan iedereen die wil mijn verhalen lezen of beluisteren. Spannend, maar ook leuk. Ik kijk uit naar de reacties en feedback.

Want uiteindelijk gaat het niet om perfectie, maar om echtheid. Dit project is mijn reis van binnenuit – en misschien herkent iemand zich erin, misschien inspireert het, misschien roept het gewoon een glimlach op. En dat alleen al is het waard om te delen.