Inmiddels werk ik al een tijd aan dit boek. Toch voelt het zonde om het jarenlang alleen maar op te slaan in een document. Daarom heb ik besloten de hoofdstukken gaandeweg te delen — niet als eindpunt, maar als tussenstap. Door onderweg te delen, kan het verhaal rijpen terwijl het ontstaat. Feedback helpt mij om scherper te zien wat blijft hangen en wat nog mag groeien.

Aanvankelijk probeerde ik zelf een website te bouwen, maar al snel merkte ik dat ik beter kan doen waar ik goed in bén, en hulp kan vragen voor de rest. Iemand anders heeft de website voor mij gemaakt, en dat voelt als een waardevolle uitbreiding van dit project: niet alleen schrijven, maar ook delen.

Daarbij kwam het idee om mijn hoofdstukken ook in te spreken — niet alleen op de website, maar ook via YouTube en Spotify. Het geeft een extra laag aan het verhaal: je hoort niet alleen wát ik zeg, maar ook hóé ik het beleefd heb. De microfoon ligt al klaar; het inspreken voelt soms onwennig, maar geeft me nieuwe energie.

Ik verwacht geen grote groep lezers of luisteraars in het begin, en dat hoeft ook niet. Zelfs als ik het alleen voor mezelf zou doen, blijft het waardevol. Dit hele proces werkt bijna als therapie. Door mijn ervaringen op te schrijven en uit te spreken, word ik me nog bewuster van mijn groei. Het geeft me een gevoel van voldoening en trots.

Ook dit project groeit met mij mee. Het mag veranderen, verschuiven, opnieuw beginnen of voortbouwen. Het hoeft geen eindpunt te hebben, zolang het onderweg maar klopt. Reizen en zelfontwikkeling komen in dit boek samen. Het is meer dan een verzameling verhalen: het is een spiegel van hoe ik mezelf terugvind in het onderweg zijn. Elk hoofdstuk is een momentopname, een laag inzicht, een stukje verwerking. Schrijven maakt stilstand zichtbaar en vooruitgang tastbaar.

Juist doordat het boek nog niet af is, blijft het levend. Het helpt me te vertragen, terug te kijken en betekenis te geven. Misschien is dat wel de grootste winst: niet de bestemming, niet het succes, maar het bewust meemaken van de reis. Met al zijn zijpaden, twijfels en omwegen.

Wat ik hier vormgeef, is meer dan een boek. Het is mijn manier van thuiskomen bij mezelf — schrijvend, reizend, groeiend. En ik nodig anderen uit om daarin mee te lopen: om stukken te lezen of te beluisteren, en hun feedback te delen. Want onderweg leren we niet alleen van wat we meemaken, maar ook van wat we terugkrijgen.